Met de toename van polyfarmacie (gebruik van meerdere medicijnen) en de complexiteit van farmacotherapie(medicijngebruik) bij patiënten, vooral door verlengde levensduur en Multi morbiditeit (combinatie van verschillende ziekten), neemt het risico op bijwerkingen toe.
Deze bijwerkingen worden niet altijd herkend door een (volgende) voorschrijver. Voorschrijfcascades ontstaan wanneer de bijwerkingen van een geneesmiddel (indexgeneesmiddel) onterecht worden geïnterpreteerd als een nieuwe medische aandoening, leidend tot het voorschrijven van een aanvullend geneesmiddel (ook wel markergeneesmiddel genoemd).
Voorschrijfcascades komen waarschijnlijk vaker voor bij patiënten met polyfarmacie en bij ouderen, waarbij het herkennen van bijwerkingen moeilijker is, zeker als meerdere voorschrijvers betrokken zijn geweest. Bij ouderen worden bijwerkingen vaker toegeschreven aan een co morbiditeit of het verouderingsproces zelf.
In de internationale literatuur zijn voorschrijfcascades vaak onderzocht bij cardiovasculaire (hart- en vaataandoeningen) geneesmiddelen. Om het onderwerp af te bakenen richten we ons dan ook op deze groep.
Hoe kunnen we voorschrijfcascades bij cardiovasculaire geneesmiddelen tijdig aanpakken in de keten (verschillende zorgverleners/behandelaren, huisarts, specialisten etc) zodat we voorkomen dat een patiënt een markergeneesmiddel krijgt? Hoe kunnen we bijvoorbeeld patiënten zelf helpen om een bijwerking te herkennen en te rapporteren aan zorgverleners.
De huisarts startte amlodipine (medicijn voor hoge bloeddruk) met dikke enkels tot gevolg waarop de cardioloog (hart specialist)plaspillen startte, waarna de patiënt bij een uroloog (specialist voor urinewegen blaas) terecht kwam die medicatie tegen een overactieve blaas startte. Dat leidde tot een droge mond waarom de patiënt een speeksel producerende pil kreeg van de huisarts. De combinatie van medicijnen leidde tot een val en een opname in het ziekenhuis alwaar de voorschrijfcascade werd herkend.
Comments are closed